Kwestię dziedziczenia pomiędzy krajami Unii Europejskiej reguluje ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) NR 650/2012 z dnia 4 lipca 2012 r.
w sprawie jurysdykcji, prawa właściwego, uznawania i wykonywania orzeczeń, przyjmowania i wykonywania dokumentów urzędowych dotyczących dziedziczenia oraz w sprawie ustanowienia europejskiego poświadczenia spadkowego.

W Polsce Rozporządzenie ma zastosowanie także w stosunkach z krajami spoza Unii Europejskiej oraz państwami które nie przyjęły Rozporządzenia, np. Wielka Brytania.

Według Rozporządzenia generalnie sądem właściwym dla sprawy spadkowej jest sąd tego państwa w ktorym zmarły miał ostatnio swoje tzw. miejsce zwykłego pobytu. Obywatelstwo jest  tu nieistotne, tylko miejsce zamieszkiwania w momencie smierci.

Równierz co do zasady prawem właściwym w sprawie bezie prawo państwa w którym spadkodawca miał miejsce zwykłego pobytu. Jendnakże, jeśli był bliżej związany z innym państwem, to sąd może zastosować prawo tego innego Państwa.

Rozporządzenie bardzo szeroko zakreśla wymogi formalne dla rozporządzeń na wypadek śmierci. Testament wninien być uznany z aważny jeśli jest ważny w państwie gdzie go sporządzono, albo jest w zgodzie z prawem obywatelstwa testatora, albo zgodna z prawem państwa w ktorym testator zamieszkiwał kiedy sporządzał instrument, albo zgodne z prawem miejsca położenia nieruchomości spadkowej.

Rozporządzenie we wspaniały sposób komplikuje sytuacje prawną dziedziczenie w kontekście międzynarodowym.